محبوب او شویم...

 

در قرآن مقام محبوبیت خیلی با اهمیت است. یعنی انسان به جایی برسد که خدا او را دوست

داشته باشد و به او ابرازعشق و محبت بکند. مهم این است که ما بگوییم :خدا را دوست داریم

ولی مهمتر این است که خدا ،پیامبر و امامان بگویند: ما تو را دوست داریم یعنی به مقام محبوبیت

 برسیم.

حضرت ابراهیم ( دوست)خدا شدند ولی پیامبر (ص) حبیب الله شدند. حبیب به دو معنا آمده است: مُحب و محبوب. هم پیامبر عاشق خداست و هم خدا عاشق اوست .مقام محبوبیت مقام بالایی است .

 یکی از راه های رسیدن به محبوبیت، دنبال کردن سیره ی پیامبر است. حتی شبیه سازی به پیامبر

هم اثر مثبت دارد.

اگر ما می خواهیم به مقام محبوبیت برسیم باید راه پیامبر برویم و به سیره ی پیامبرعمل کنیم. پس باید ما در دل پیامبر و امامان جا باز کنیم تا کمترین محبت ما را بپذیرند. وقتی پیوند محبت محکم باشد، خطاها قابل جبران است. روایت داریم :اگر کسی محبوب خدا شد یا گناه نمی کند و یا اگر گناه هم بکند خدا او را می بخشد. . پس کاری نکنیم که از چشم خدا بیفتیم ، به مقام محبوبیت اهمیت بدهیم.

خدا متقین، محسنین و توابین را دوست دارد. در ضمن انسان متقی، صابر هم می شود. پیامبر سرچشمه ی همه ی خوبی هاست و پیروی از پیامبر ما را محبوب خدا می کند. پیامبر می فرماید: من عاشق نماز هستم و از نماز سیر نمی شوم. پس ما باید به نماز اهمیت بدهیم. کسانی که به نماز اهمیت نمی دهند، پیرو پیامبر نیستند.

در قرآن بیش از صد آیه در مورد نماز آمده است که خدا ما را به نماز سفارش کرده است. پس این موضوع خیلی مهم است که خدا صد آیه در مورد آن گفته است. در مورد نماز تهدیدهای تندی شده است . نماز نیاز معنوی و روح ماست. اگر ما نماز نخوانیم روح و جان ما میمیرد و ارتباط ما با مبدا هستی قطع می شود. این بالاترین خطر است... نماز نخواندن قهر عملی است. بعضی ها می گویند که ما خدا را دوست داریم ولی نماز نمی خوانیم که این اشتباه است زیرا نماز نخواندن جدایی از خداست.

در زمان امام صادق(ع) فردی شراب می خورد ولی نمازش را می خواند و در جلسات امام شرکت می کرد. یک روز او شراب زیادی خورده بود و داشت از کوچه ی باریکی رد می شد که دید امام صادق(ع) از روبرو می آید. او خیلی خجالت کشید و از گناهش شرمنده شد. او تصمیم گرفت که رو به دیوار بایستد تا با امام روبرو نشود. ناگهان دست امام را روی شانه اش حس کرد. حضرت فرمود :فلانی، در هر حالی که هستید روی تان را از ما برنگردانید. پس خدا هر گناهی را می بخشد ولی قهر و روی گرداندن از خدا را نمی بخشد. وقتی فردی قهر کرد ،نفرین می کند، تهمت می زند، غیبت می کند ولی وقتی آشتی کرد خوبی ها را جلو می آورد. وقتی انسان ها با هم آشتی هستند خوارها را نمی بینند. پس همه ی گناهان قابل تدارک است جز روی گرداندن .

گمشده ی ما خداست، نباید آنرا از دست بدهیم.

بی همگان به سَر شود       بی تو به سر نمی شود

داغ تو دارد این دلم             جای دگر نمی شود

گر تو نباشی یارمن             گشته خراب کار من

مونس و غمگسار من         بی تو به سرنمی شود

گر توسری قدم شوم            گر تو کفی علم شوم

گر بروی عدم شوم            بی تو به سرنمی شود

گاه سوی وفا روی                 گاه سوی جفا روی

آن منی کجا روی               بی تو به سرنمی شود

...............................................................................................

وقتی بعضی مطالبو می خونم حیفم میاد اینجا نگذارم ...

میگذارم که یادم بمونه ... تو چه برهه ای از زندگیم چیا برام مهم بوده...

بازم میگذارم ... هر چی دغدغم شد ...